Një fije dritë

Tashmë që perdet janë mbyllur,
një dritë e mekur shket
e ardhur që nga larg
ku at’ i bardhë në një fushë
anës një bregu lë gjurmë,
…i bardhi at’i im,
jeleshkumbë.

E mekur rrezja më shket pranë
por duart nuk ia zgjas…
ka kohë që dyert e kështjellës
të mbyllura janë me lloz…
e  ndër bedena në alarm
bie një tupan
Pim pa pa pam
Pim pa pa pam

Poshtë nëpër fushë luhet
hyjnë e dalin alerkinë
i ftohtë si një teh
në vrimë të celësit ngecur
rri veshtrimi im.

Një flakëz e pabesë
nuk djeg as ngroh vec ndrin
më fut thellë në mendime
një mall të thellë më zgjon...
të trishtë e pakuptim
një mall për veten time.

dhe ndërsa drita  zbehet e hollohet
në dyert e ngurta përplaset
atje shumë larg në fushë
dëgjohet një kadum
Pum pa pa pum
Pum pa pa pum.